27 Mayıs 2010 Perşembe

Ömrümüz Böyle Geçicek...

Bora,Ahmet ve Ertu 'nun beraber eve çikmasi..
Bu grubun olayi abartmasi..
Benim herhangi bi patlamadan korkmam...
Kimsenin özel hayatinin kalmamasi...
Herkesin Herseyi en ince ayrintisina kadar bilmesi...
Asosyalligin tavan yapmasi...
Komsularimin soledikleri Yukarda Ne Oluyosa dedigi kadar farkli bir dünyamiz olmasi..
Saplarin bu dunyada olene kadar sap kalacak olmasi...
Ben ve Pinar'in sürekli yemek yapiyor olmasi...
Herhangi bir bozulmada arkadassiz kalma olasiligimizin çok büyük olmasi..
Mutlulugun bir haftasonu kadar uzun olmasi...
Hatta yakinda Yanki Yazgan'a mutluluk bu degil su diyor pozisyona geliyor olmam...
Bugun beniiim hiiiiiç is yapmamam...
Bu sene yuksek performans gosteren insanlarin seneye bu yasamdan dolayi Sirketten atilacak duruma gelebilme olasiligi..
Sürekli Hala teyze dayi amca olacagimizi düsününce içime huzurun yerlesmesi...
Seda da avrupa yakasina gelsin haftaiçi hergün Italyan aileleri gibi uzun uzun yemek yiyebilmemiz..
Baskalarinin Nasil bi hayat yasiyorlar diye bize imrenmeleri...
Sex and The City, Dawson's Creek tadinda hayatlar yasamamiz..
Beraberken kimsenin telefonun çalmamasi..